Pray for Rain

Op het moment van schrijven kijk ik uit mijn slaapkamerraam naar de rokerige lucht waar helikopters in hangen. Sinds ik hier ben, of eigenlijk al voordat ik hier kwam, zijn er overal (bos)branden in de omgeving. Die hebben ze hier jaarlijks, hoort bij de zomer hier maar dit jaar is het (schijnbaar) wel erg extreem. En afgelopen zaterdag heeft ‘onze’ heuvel vlam gevat. Dit is nu de derde dag dat ze aan het proberen zijn om het vuur te doven. Het komt behoorlijk dichtbij de huizen, en in plaats van dat het afneemt, lijkt het steeds erger te worden (ik ben uiteraard geen deskundige op dit gebied). Dit is niet de enige plek waar op het moment brand is. In de hele omgeving van Kaapstad zijn branden aan de gang. De brand hier is (zolang het niet te dicht bij komt) niet zo ernstig, maar er zijn ook branden in de townships. En als er eenmaal brand woedt in een township grijpt het als een razende om zich heen. Afgelopen weekend waren er al 9 doden gevallen door de branden. Vreselijk. En nu hoorde ik ook nog dat er hier een discussie aan de gang is over de blusprioriteit. Er zijn mensen die het belangrijker vinden dat de natuur gered wordt dan de mensen in de townships. Want dat is toch wel hun eigen schuld?!! Bizar. Er is vandaag een Nationale Biddag voor regen ingelast. Om 12.00 uur vanmiddag leggen mensen al hun werk neer om te bidden. Bijzonder!

De afgelopen weken ben ik druk geweest. Druk met van alles. Het werken bij Choices, het schrijven van verbeterplannen, ik volg een cursus (voor seksuele voorlichting op scholen, over verkrachting, adoptie, abortus en allemaal andere relevante onderwerpen voor het werk hier), probeer zoveel mogelijk bij andere (soortgelijke) organisaties mee te kijken, werk 3 dagdelen in de week bij Connect Network ( een organisatie die alle organisaties hier met elkaar in contact brengt en het doel heeft om de onderlinge samenwerkingen tussen organisaties te bevorderen), ben bezig met de voorbereiding voor Camp Africa (een kamp voor kinderen van 9 tot 12 jaar uit de townships), probeer betrokken te zijn bij de kerk hier, druk met socializen (dat is hier erg belangrijk),ben gestart met gitaarles en probeer zoveel mogelijk van de omgeving te zien. Ik geniet er enorm van maar soms wel druk.

Eén van mijn huisgenoten, gaat regelmatig de straat op om te praten met (straat-)mensen, te bidden met ze, ze te trakteren op een maaltijd etc. Hij had al eerder laten weten dat ik welkom was om mee te gaan, maar ik twijfelde. Maar wat ben ik blij dat ik mee ben geweest afgelopen zaterdag! Het was zo bijzonder. Deze mensen zijn helemaal niet gewend dat er mensen zijn die naar ze omkijken, geïnteresseerd zijn en ze bemoedigen. Het was zo gaaf om mijn huisgenoot bezig te zien. En op een gegeven moment dacht ik: Oké, nu is het mijn beurt. Ik ben op een vrouw afgestapt om met een gesprek met haar aan te knopen en met haar te bidden. Behoorlijk buiten mijn comfortzone maar ik heb het gevoel dat ik mijn comfortzone heb vergroot. Het gaat er namelijk niet om wat je ze vraagt of welke woorden je gebruikt, maar om het feit dat je naar ze uitstapt, interesse toont en laat merken dat ze van waarde zijn . En dan is het eigenlijk ineens allemaal heel eenvoudig. En de gezichten die je dan te zien krijgt zijn goud waard. Alleen al het feit dat je de mensen een (ontzettend smerige) hand wil schudden. Heel bijzonder.

Eigenlijk is dit iets wat ik niet wilde doen, maar ik ga het toch (eenmalig!) noemen. Om hier te kunnen werken (dus exclusief ‘mijn eigen’ kosten zoals huur, boodschappen, autohuur etc) betaal ik ruim €600 per maand. Dit bedrag gaat naar de organisaties zodat zij hun werk kunnen blijven doen en dingen kunnen organiseren zoals Camp Africa. Voor mijn vertrek naar Zuid-Afrika heb ik veel gewerkt en gespaard. Ik probeer me geen zorgen te maken over het geld, maar het valt allemaal net wat duurder uit dan mijn begroting had voorspelt. Mocht u/jij mee willen delen in deze kosten voor de organisatie (dus het geld eindigt niet in mijn portemonnee!!), dan vindt u/ vind jij onderaan mijn bankrekeningnummer. Ik wil nogmaals benoemen dat dit ik dit eenmalig noem en dat u dus met een gerust hart mijn volgende blog kunt lezen over twee weken ;)

Ik heb mijn verslag niet gelijk kunnen toevoegen aan mijn blog dus een kleine update: Ik kan vertellen dat het erop lijkt dat de brand hier ondertussen is gestopt. Ik weet niet hoe het in de andere gebieden is, maar dit is in ieder geval al goed nieuws.

Bankrekeningnummer: NL45RABO0382495756
Ten name van: M. Davelaar
Omschrijving: Zuid-Afrika