toerist of local?

Ongelofelijk hoe snel de tijd gaat hier! Over 3 maanden moet ik alweer richting huis. Gelukkig duurt het nog wel even. Er zijn hier nog zoveel dingen die ik nog wil doen. Het is hier ondertussen ook echt mijn (tweede) thuis geworden! Grappig om te zien dat mensen in het Afrikaans tegen me beginnen te praten omdat ze denken dat ik van hier ben (ik kan begrijpen dat ze dat denken gezien mijn huidskleur ;) ). Ook wordt het steeds makkelijker om deel te nemen aan het verkeer. Waar ik eerst als een echte toerist mijn best deed om aan de goede kant van de weg te rijden en de rest van het verkeer niet op te houden, rijd ik nu zuchtend en ongeduldig achter de toeristen die (net als ik in het begin) hun best doen om deel te nemen aan het verkeer. Ik neem het ze uiteraard niet kwalijk :)

Net als in Nederland, begint het ook hier steeds lekkerder weer te worden. Het begint langzaam maar zeker af te koelen. Waar het vorige week nog boven de 40 graden was, is het deze week zo’n 25-30 graden. Deze weersverandering zorgt voor een hoop zieken. In ons huis ben ik de enige die nog niet ziek is geweest (en ook niet van plan is het te worden!).

Afgelopen twee weken waren weer druk. Vorige week ben ik 3 dagen op leiderskamp geweest ter voorbereiding van Camp Africa. Ik geloof dat ik het kamp al eerder genoemd heb maar zal het nog even kort toelichten. Volgende week gaan we 5 dagen op kamp met 60 kinderen tussen de 9-12 jaar uit de townships die te maken hebben met veel ellende en armoede. Het belooft echt een ongelooflijk gaaf kamp te worden. Ik kijk er enorm naar uit!

Ook bij Choices gaat het werk door. Ik dacht dat het misschien wel leuk was om een gemiddelde werkdag door te nemen. Vanochtend heb ik gewerkt aan de nieuwe site (op dinsdagochtend zijn we gesloten). Niet helemaal mijn ding om achter de computer te zitten werken maar het is wel leuk om mee bezig te zijn, vooral omdat het steeds meer ergens op begint te lijken (al zeg ik het zelf). Op dinsdagmiddag zijn we wel open en de wachtkamer zat behoorlijk vol. Vanochtend om half 10 zaten de eerste meiden al te wachten. Alle meiden/vrouwen hebben hun eigen unieke, vaak trieste, verhaal. Na het horen van zo’n verhaal wil je ze zo graag helpen en/of een oplossing aanbieden. Helaas gaat dat niet. Soms blijf ik er nog wel een tijdje over nadenken. Zoals vanavond. Een van de meiden/vrouwen die ik vandaag heb gezien zit in een lastige situatie. Het was vrouw van midden 20 uit een van de buurlanden van Zuid-Afrika Een paar jaar geleden is ze naar Zuid-Afrika verhuist met haar vriend en twee dochtertjes. Haar ouders zijn al lang geleden overleden en de enige familie die ze heeft is haar jongere broer die nog in haar geboorteland woont. In December is ze erachter gekomen dat ze opnieuw zwanger is. Niet ideaal omdat ze zich eigenlijk geen extra kind konden permitteren maar ze besloten het te houden. Drie weken geleden kwam er een wending in het verhaal. Haar vriend (en de vader of haar kinderen) kwam onverwachts te overlijden. Nu staat ze er helemaal alleen voor. Geen werk, geen geld, geen familie, geen support systeem. Ze is zo’n 17 weken zwanger wat betekent dat een abortus niet meer mogelijk is. Ze wil het kind niet afstaan maar heeft ook geen idee hoe ze een extra kind kan opvoeden. In zo’n situatie weet ik dat wat ik ook zeg, het niks oplost. Dit zijn verdrietige dingen die ik hier mee maak.

Gelukkig gebeuren er hier ook positieve dingen. Zoals ik verteld heb ben ik bezig met het schrijven van een improvement report. Vorige week hebben ze tijdens de management vergadering één van mijn ideeën besproken en ze zijn enthousiast! Ze willen het zelfs nog groter aan gaan pakken dan dat ik zelf in gedachte had. Zodra we wat verder zijn met dit plan zal ik het met jullie delen.

Een aantal leuke weetjes:
- Ik heb hier al een heuse familie bij elkaar gespaard. Ik heb een stuk of 5 granny’s (waarvan 1 ‘echte’, een lieve oudere dame die 38 jaar in Nederland heeft gewoond en gewerkt), een auntie, een aantal zussen.
- Mijn Engels word nog steeds elke week beter. Ik slaapwandel/schreeuw zelfs al in het Engels! (als ik mijn huisgenoten mag geloven)
- Afgelopen weekend zaten we met 8 verschillende nationaliteiten aan één tafel (handig voor als ik de wereld nog eens rond wil reizen).
- Omdat ik mijn piano toch wel een beetje mis ben ik begonnen met het volgen van gitaarlessen en het geven van pianolessen.
- Naast dat ik druk ben met het bijspijkeren van mijn Engels ben ik aan het proberen om de prachtige taal Xhosa onder de knie te krijgen. Ondanks de klik die ze gebruiken is het makkelijker om het te spreken dan te verstaan. Ze praten zo ontzettend snel. Maar ik kom er wel!
- Naast hard werken doen we hier ook veel leuke dingen! Ik ga bijna elke dag een stuk wandelen (prachtig hier!) en we hangen regelmatig de toerist uit.
- Ik realiseerde me dat het misschien wel leuk is om wat foto’s toe te voegen dus bij deze