Act like a local!

Zo, de eerste week zit in Zuid-Afrika zit er op. Ongelofelijk hoe snel een mens zich ergens thuis kan voelen. Wat ik ook met trots kan mededelen is dat ik nog niet bestolen ben. Wat ik toch wel als een wonder ben gaan zien. Het zal me zeker meevallen als ik over een half jaar al mijn spullen nog heb. Nee, wat dat betreft is het hier zeker niet saai. De ene dag krijg je bericht dat je hekken, deuren en ramen goed dicht moet houden omdat er gezocht wordt naar een indringer in de wijk, en volgende dag blijkt dat de (vaste) schoonmaakster geld heeft gestolen van een collega en ervandoor is gegaan. Gelukkig zijn hier veel aardige mensen die mij goede tips geven. Zo kan ik op een aantal plekken prima in mijn eentje over straat, als ik maar geen risico opzoek. De beste tip tot nu toe is 'act like a local' (gedraag je als een Zuid-Afrikaanse burger). Als ze ook maar iets in de gaten krijgen dat je hier niet bekend bent ben je de sigaar(Met die reden ben ik dan ook een Afrikaans kleurtje aan het kweken, en dat lukt al aardig durf ik je te zeggen).

Okee, tijd om ter zake te komen. Het idee was om een stukje te schrijven over het werk hier. Wat dat betreft heb ik drie interessante dagen achter de rug. Toen ik maandagochtend bij Choices aankwam, zaten er al een stuk of 6 meisjes te wachten. Ik zal eerst kort uitleggen wat Choices doet. Als meisjes naar het ziekenhuis gaan voor een abortus worden zij doorverwezen naar Choices. Hier krijgen zij te horen over hun opties en mochten zij dan toch gaan nadenken over adoptie of het houden van het kind krijgen zij verdere begeleiding. Mochten ze de abortus toch door willen zetten, dan krijgen ze een bevestigingsbrief mee voor de arts dat ze eerst bij Choices is geweest en dus een 'weloverwogen' besluit heeft genomen (bijna alle meisjes kiezen uiteindelijk toch voor abortus). Ze werken niet met afspraken, het is gewoon wie het eerst komt... De counselors beginnen de dag met gebed en verdelen vervolgens de cliënten. De eerste dag heb ik gewoon eens geobserveerd hoe ze te werk gaan. Een van de counselors was al binnen een kwartier terug op het kantoor. Ze zuchtte en vertelde dat ze het meisje niet had kunnen helpen. Het meisje kwam uit Congo en sprak geen woord Engels. Toen ik haar vroeg of het ze wel eens gebruik maakte van Google Translate, keek ze mij vreemd aan. Nee, daar hadden ze eigenlijk nooit overnagedacht. Het gebeurde wel eens dat een meisje die geen Engels, Afrikaans of Xhosa sprak haar vriend bij zich had die dan kon vertalen. Ik vroeg of dit goed werkte en of het meisje dan niet onder druk werd gezet of dat de vriend wel eerlijk vertaalde. Blijkt dat ze dat dus op hoop van zegen doen. Zo zijn er nog meer dingen die mij opvallen omdat het voor mij heel logisch lijkt, terwijl zij er geen tel aan denken. Interessant.

Wat betreft de problematiek van de meisjes, man daar komt veel bij kijken zeg! Soms lijkt het wel verzonnen. Volgens mij komt hier geen enkel meisje puur voor het feit dat ze zwanger is. Veel van hen zijn misbruikt, of zijn zwanger van een andere man dan de echtgenoot. Aids is ook een veelvoorkomend probleem bij deze doelgroep. Ze hebben zoveel problemen tegenlijkertijd. de zwangerschap is dan maar een bijzaak waar ze het liefst zo snel mogelijk mee afrekenen. Wat ook gebeurd is dat ze nadat ze bij Choices zijn geweest naar het ziekenhuis gaan waar dan blijkt dat ze al te ver zijn in de zwangerschap waardoor abortus niet meer kan. Althans, niet meer in het ziekenhuis. Er zijn hier mensen die abortussen doen, gewoon thuis, zonder gesterriliseerde instrumenten. Dit is erg gevaarlijk maar deze meisjes zien geen andere optie.

Ik ben heel benieuwd wat de komende tijd zal brengen. Ik hoop (en verwacht!) dat ik een hoop zal leren hier en hopelijk kan ik hier ook wat betekenen.

Nu ga ik stoppen met schrijven wat ik heb de familie hier beloofd dat ik pannenkoeken voor ze zou gaan bakken en we gaan nog even lekker wandelen op het strand, genieten van de prachtige zonsondergang ;)