Laatste blog

Volgende week ben ik weer in Nederland. Voordat ik wegging leek het een hele tijd maar het is echt voorbijgevlogen. Wat een goed teken is denk ik. Mensen beginnen me er nu toch wel echt aan te herinneren dat het bijna tijd is om te vertrekken. Deze week nog een druk programma dus ik ben bang dat, voordat ik het weet, ik in het vliegtuig zit.

Deze hele week was ik van plan om wat te schrijven voor mijn blog maar het kwam er maar niet van. Het was een interessant counselweekje met hectische casussen. Een voorbeeld hiervan: Dinsdagochtend zag ik toen ik binnenkwam al een meisje in de wachtkamer zitten. Het was al behoorlijk zichtbaar dat ze zwanger was. Ze is 19 jaar oud en woont met haar ouders en 5(!) zussen hier in de omgeving. 3 van de 5 zussen (die allemaal nog thuis wonen) hebben al een kind of kinderen. Haar zussen werken of gaan naar school terwijl zij op de kinderen past. Haar moeder heeft nu aangegeven dat de volgende die zwanger raakt het huis moet verlaten. Dat is trouwens ook wat haar vader gewoonlijk doet: het gezin verlaten en weer terugkomen als het hem zint. De zussen die al kinderen hebben zijn aan de drank (zelf is ze daar net een half jaar vanaf) en haar moeder rent weg voor haar verantwoordelijkheden. Al een aantal jaar is ze de ‘Assepoester’ van de familie en dat trekt ze niet meer. Ze heeft twee zelfmoordpogingen gedaan maar het lijkt de familie niet veel uit te maken. Ze had geregeld dat ze in Europa als au pair kon gaan werken maar nu is ze zwanger en is dit dus geen optie meer. Twee weken geleden had ze een raar gevoel in haar buik. Tot die tijd heeft ze niet gemerkt dat ze zwanger is (?). We hebben uitgerekend hoe ver ze ongeveer is en dat zou zo’n 24 weken moeten zijn. Te laat voor een abortus (iets wat ze overigens ook echt niet wilde) en het kindje houden is geen optie omdat ze dan het huis uit wordt gestuurd. Adoptie lijkt haar de beste optie maar ook wanneer ze hiervoor kiest moet ze het huis verlaten want ze kan haar ouders niet vertellen dat ze zwanger is omdat ze dan gaan vragen wie de vader is. De vader is een beruchte gangleider en 6 maanden geleden werd haar vader gearresteerd en heeft hij een poos in de gevangenis gezeten omdat hij met deze man had gevochten. Ze is bang dat de hele situatie escaleert als ze vertelt wie de vader is. Het is echt al behoorlijk zichtbaar dat ze zwanger is, wat betekent dat haar ouders er binnen korte tijd achter gaan komen. Het was dus noodzaak om een woonplek voor haar te vinden en haar in contact te brengen met de Adoption agency. In zo’n geval zou je willen dat je meer kon betekenen..

Gelukkig maak ik hier ook zat gave dingen mee. Zoals gisteravond bij de jongerenavond (13-18 jaar) van de kerk. De vriendin die voor de organisatie Stop Trafficking werkt, heeft de jeugd wat vertelt over human trafficking. Wat het is, maar ook hoe ze het kunnen herkennen en hoe ze ervoor kunnen zorgen dat ze zelf geen slachtoffer worden. Na het praatje gingen we in kleine groepjes uit elkaar om posters te maken om op te hangen in de communities. De posters waren aan verschillende soorten doelgroepen gericht: kinderen, vrouwen, mannen, gangs etc. Het gave was dat de jongeren zelf met de ideeën kwamen en ze ook zelf gaan ophangen in hun eigen community. Wat wel bizar is dat bijna alle jongeren die ik erover gesproken heb, wel iemand kent die ‘getrafficked’is. Het is dan ook echt een groot probleem hier. Mooi om te zien hoe de jeugd zich dan inzet om mensen er bewust van te maken.

Ja, de jeugd. Ik denk dat ik die toch wel een beetje ga missen. Net als de kerk, de lifegroup, de vriendengroep, mijn collega’s, het werk, zelfs mijn huisgenoten (wat ik ze nóóóit zal vertellen). Gelukkig hoef ik ze niet lang te missen en zal ik ze allemaal weer zien in September. En, natuurlijk zie ik volgende week alle mensen in Nederland weer :)

Zoals ik in mijn vorige blog al kort heb genoemd: Jullie zijn zaterdag 24 juni tussen 15.00 – 19.00 uur van harte welkom om een kopje koffie te komen drinken. Als ik terug ben heb ik nog een paar dagen vrij maar dan moet ik hard aan het werk om het geld bij elkaar te sparen om weer terug deze kant op te gaan. Ik heb dus niet zoveel tijd om met iedereen af te spreken terwijl ik het wel heel leuk vind om iedereen weer te zien. Dus: Wees welkom!!